Don't go grey

‘Don't go grey’ is een creatieve samenwerking tussen Amalie Bo en Netter Andresen die 30 jaar ervaring met product- en textieldesign combineren met hun kennis op het gebied van visuele communicatie.

Met hun ontwerpen begeeft ‘Don't go grey’ zich op het overgangsgebied tussen kunst en architectuur. Beide ontwerpers zijn afgestudeerd aan de Koninklijke Deense Academie voor Schone Kunsten, vakgroep Design. Zij combineren hun creatieve vaardigheden met op maat gemaakte oplossingen die aan elk uniek project een subtiele sensualiteit en verhaallijn geven. Een interieur kan je stemming, energie, creativiteit en productiviteit beïnvloeden. Beide ontwerpers willen dat effect op een positieve en professionele manier vergroten, zowel in het kader van kleinschalige als grootschalige projecten.

Dor het ontwerp voor de muziekschool in Hillerød moest er nieuw leven in de saaie repetitieruimtes worden geblazen. Daarnaast moesten versleten lamellen en overbodig meubilair vervangen worden door een aantrekkelijk en harmonieus design. Tegelijkertijd moest echter ook de akoestiek verbeterd en in het nieuwe interieur geïntegreerd worden.

Elke ruimte een eigen identiteit
In de muziekschool verblijven de leerlingen ongeveer een half uur per keer in de repetitieruimtes. Een van de doelstellingen van de ontwerpers was dat elke leerling zich heel snel geïnspireerd en enthousiast moest voelen om volledig geconcentreerd op hun eigen instrument te gaan oefenen. De leerlingen moesten de school met een goed gevoel verlaten en zin hebben om er snel weer terug te komen. Wat de muziekschool in Hillerød betreft, heeft Don't go grey de visuele identiteit van het gebouw uitgebreid van de bewegwijzering buiten tot aan het afstemmen van de binnenakoestiek en decoratie. Binnen en buiten spelen opvallende materialen en kleurencombinaties een essentiële rol. Elke ruimte heeft haar eigen muzikale functie. Uitgangspunt was om in elke ruimte een uniek gevoel te creëren dat de leerlingen meteen in de juiste stemming zou brengen.

Functioneel ontwerp
Vanaf het allereerste begin is het streven van Don't go grey erop gericht geweest om de bestaande inrichting van de muziekschool te vervangen door een inspirerend, functioneel ontwerp. In het nieuwe interieur is de hoeveelheid meubels tot het absolute minimum teruggebracht en vervangen om een huiselijker en informele sfeer te creëren. De ruimtes worden soms door heel veel mensen tegelijk gebruikt en soms door maar één of twee leerlingen. Daarom was het belangrijk om ervoor te zorgen dat er op verschillende manieren gecommuniceerd kan worden. Er is veel aandacht besteed aan de integratie van de digitale werkstations in de ruimtes. In de oude situatie gaven de schermen en elektronica een drukke en rommelige aanblik. De white boards zijn gebleven en creëren gecombineerd met de akoestische Troldtekt-platen en prikborden in grijze tinten een soort lappendekeneffect. De nieuwe, akoestische Troldtekt-platen met oppervlaktestructuur worden afgewisseld met delen massief hout en gepatineerd metaal als verwijzing naar de muziekinstrumenten. In tegenstelling tot de oude lamellen vereisen de platen een minimum aan onderhoud, lossen zij de akoestische problemen op en ondersteunen zij de schone en minimalistische uitstraling van de ruimtes. Alle essentiële functies zijn in het ontwerp geïntegreerd, wat betekent dat de ruimtes eenvoudig te gebruiken en schoon te maken zijn, terwijl leerlingen tegelijkertijd gestimuleerd worden om zorgvuldig met de voorzieningen en de apparatuur om te gaan.

Muzikale inspiratie
Aangezien elke ruimte gebruikt wordt om leerlingen te leren een breed scala aan instrumenten te beheersen, varieert het aantal akoestische platen per ruimte. De hoeveelheid is, net als de locatie ervan, cruciaal voor een goed akoestisch resultaat. Als onderdeel van het totale ontwerp heeft Don't go grey ervoor gezorgd dat het mogelijk is om akoestische Troldtekt-platen weg te halen of toe te voegen als er wijzigingen van de ruimtes noodzakelijk zijn zonder dat dit ten koste gaat van de visuele uitstraling. In het algemeen hebben de twee ontwerpers de instrumentale geluiden als uitgangspunt genomen en die vervolgens vertaald in visuele muurcomposities waardoor de nieuwe ruimtes een individueel karakter hebben en het op zichzelf al een plezier is om erin te verblijven. Zo straalt een van de ruimtes bijvoorbeeld energie uit. De achtergrondgedachte is dat dit een effect zal hebben op de wijze waarop de muziek wordt uitgevoerd. In een andere ruimte is juist een rustiger sfeer gecreëerd om de concentratie te bevorderen.